1. Ekstrakcje (usuwanie) zębów

Pamiętajmy, że ekstrakcja zęba jest ostatecznością i dokładamy wszelkich starań, aby do tego nie dopuścić, wykorzystując najnowsze osiągnięcia stomatologii.

2. Operacyjne ekstrakcje pozostawionych korzeni zębów i zębów zatrzymanych

Ząb zatrzymany to ząb, który mimo zakończonego rozwoju pozostaje niewyrżnięty (może być całkowicie niewidoczny w ustach lub widoczny częściowo). Problem ten najczęściej dotyczy „ósemek”, czyli zębów mądrości, które niejednokrotnie ułożone są poziomo w kości. Na szczęście dzięki dużemu doświadczeniu, umiejętnościom i wiedzy ekstrakcje takich zębów nie stanowią dla nas większego problemu.

3. Odsłanianie zębów zatrzymanych celem ściągnięcia ich do łuku zębowego

4. Resekcje wierzchołków korzeni

Resekcja korzenia polega na chirurgicznym odcięciu wierzchołka korzenia zęba z jednoczesnym usunięciem zmian zapalnych i odpowiednim zabezpieczeniem korzenia przed ponownym powstaniem stanu zapalnego. Po zabiegu często pozostaje znaczny ubytek kości w okolicy resekowanego korzenia, który należy uzupełnić biomateriałem kościozastępczym np. Bio-Oss i pokryć resorbowalną membraną kolagenową PRF.

Zabieg resekcji w większości przypadków pozwala na uratowanie zęba przed ekstrakcją, obecnie wykonywany jest jednak coraz rzadziej w związku z ogromnym postępem leczenia endodontycznego ( nowoczesne instrumentarium i nowoczesne materiały do wypełnień kanałów).

W trakcie zabiegu resekcji	Po zabiegu resekcji

Resekcja korzenia wskazana jest w przypadku gdy:

• zastosowane leczenie nie powoduje zlikwidowania okołowierzchołkowego stanu zapalnego zęba
• brak jest możliwości prawidłowego przeleczenia kanałowego zęba do końca kanału
• konieczne jest, ze względu na rozwijający się proces zapalny ponowne przeleczenie endodontyczne, a kanał wypełniony jest twardym cementem
• ząb posiada estetyczną i funkcjonalną koronę opartą na wkładzie koronowo-korzeniowym, którą chcemy zachować.

Resekcję można przeprowadzić przy każdym zębie, który tego wymaga, jednakże najczęściej wykonuje się ją przy zębach jednokorzeniowych (siekacze, kły, przedtrzonowce).

5. Hemisekcja

Są to rzadko wykonywane zabiegi „ostatniej szansy” dla zębów wielokorzeniowych w sytuacji, gdy nie ma możliwości prawidłowego przeleczenia endodontycznego jednego z korzeni lub jeśli przy jednym z korzeni występują zmiany zapalne nie poddające się leczeniu zachowawczemu.  Hemisekcja to usunięcie połowy zęba wraz z jednym z korzeni, a pozostała część zostaje odbudowana za pomocą korony protetycznej.

6. Chirurgia implantologiczna (patrz: implantologia)

Ta dziedzina ma na celu poprawę warunków kostnych szczęki i żuchwy przed wszczepieniem implantów. Obejmuje następujący zakres zabiegów:

• podnoszenie dna zatoki szczękowej (sinus lift)
• osteodystrakcja (rozszczepienie wyrostka)
• sterowana regeneracja kości (GBR)
• autoprzeszczep

7. Chirurgia periodontologiczna (patrz: periodontologia)

8. Podcinanie wędzidełek

Wędzidełko jest pasmem tkanki łącznej przyczepionym do tylnej części wargi górnej lub dolnej i do dziąsła. Kiedy jest krótkie i nieprawidłowo przyczepione należy wykonać podcięcie wędzidełka, aby je wydłużyć. Zabieg jest krótki, bezbolesny i nie powoduje większych dolegliwości. Podcięcie wędzidełka jest ważne, ponieważ zapobiega zarówno odsłonięciu szyjek zębowych, jak również defektowi kosmetycznemu w postaci diastemy (przerwa między zębami).

9. Usuwanie torbieli

Torbiel korzeniowa to występująca w tkance kostnej szczęki lub żuchwy zmiana patologiczna wywołana przewlekłym zapaleniem tkanek okołowierzchołkowych zęba.

W początkowym okresie torbiel korzeniowa rozwija się bezobjawowo, a wykrycie jej we wczesnym etapie zwykle następuje przypadkowo podczas badania RTG. W późniejszym etapie, w miarę wzrostu torbieli może pojawić się wewnątrzustne wygórowanie na szczęce lub żuchwie i mogą wystąpić wówczas dolegliwości bólowe. Torbiele o średnicy nie większej niż 8 mm zwykle udaje się wyleczyć po odpowiednim leczeniu endodontycznym zęba przyczynowego. Większe torbiele wymagają interwencji chirurgicznej, która zwykle łączy się z resekcją korzenia zęba przyczynowego, względnie z jego ekstrakcją. Ubytek kostny powstały po wyłuszczeniu torbieli zwykle wypełnia się materiałem kościozastępczym.