Niewystarczająca dla wprowadzenia implantu wysokość kości wyrostka zębodołowego zdarza się często w bocznym odcinku szczęki, głównie szczęki bezzębnej, której pneumatyzacja, czyli powiększanie się, wzrasta stopniowo w trakcie życia i w miarę utraty zębów. Skłoniło to do poszukiwania technik operacyjnych, które umożliwiłyby stosowanie implantów w tych właśnie okolicach. Jedną z takich metod jest podnoszenie dna zatoki szczękowej i wprowadzenie kości autogennej lub biomateriału kościotwórczego w przestrzeń powstałą między dnem zachyłka zębodołowego zatoki szczękowej, a uniesioną błoną śluzową wyścielającą ten zachyłek.

Pierwszą operację podniesienia dna zatoki szczękowej z dojścia bocznego (tzw. lateral window sinus lift) wykonał w 1975 roku Tatum, a w 1994 Summers po raz pierwszy podniósł dno zatoki szczękowej metodą zamkniętą (z dojścia przez grzbiet wyrostka).

Zgodnie z powyższym stosuje się dwie chirurgiczne techniki podniesienia dna zatoki szczękowej:

1. Technika okna bocznego (metoda otwarta podniesienia zatoki szczękowej) jest stosowana z jednoczasowym lub odroczonym wszczepieniem implantów.

Jednoczasowe wszczepienie implantów rekomendowane jest wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, aby oszczędzić pacjentowi wykonanie drugiego zabiegu chirurgicznego. Czynnikiem decydującym jest wysokość wyrostka (co najmniej 4 mm), pozwalająca na uzyskanie dobrej pierwotnej stabilizacji implantów.

Jednoczasowe podniesienie zatoki i wszczepienie implantów

Jeśli wysokość kości wyrostka jest mniejsza niż 4 mm, konieczne jest postępowanie dwuetapowe: 

Poprzez okno dostępu do zatoki podnosi się błonę śluzową zatoki, a następnie przestrzeń wypełnia się biomateriałem lub kością autogenną i pokrywa specjalną membraną. Okres gojenia trwa do 6 miesięcy.

Pierwszy etap: podniesienie dna zatoki szczękowej

Drugi etap: umieszczenie implantu po 6-ciu miesiącach

Technika okna bocznego umożliwia zwiększenie wysokości wyrostka (grubości dna zatoki szczękowej) o 5-10 mm.

W naszej klinice oprócz metody tradycyjnej, podniesienie dna zatoki szczękowej wykonujemy wykorzystując nowoczesne piezoelektryczne urządzenie PIEZOSURGERY, które gwarantuje nam pełne bezpieczeństwo przeprowadzanego zabiegu, ponadto sprzyja szybszemu gojeniu pozabiegowemu.

2. Technika osteotomowa (metoda zamknięta podniesienia zatoki szczękowej) może być stosowana tylko w odpowiednich warunkach anatomicznych dna zatoki szczękowej: wysokość wyrostka musi mieć co najmniej 5 mm, a dno zatoki płaskie. Metoda ta obarczona jest ryzykiem perforacji błony śluzowej dna zatoki szczękowej, co związane jest z faktem, iż zabieg wykonuje się bez pełnej kontroli wzrokowej. Ryzyko to można zminimalizować stosując dokładną diagnostykę radiologiczną przed zabiegiem i przestrzegając zasady, iż możliwe jest podniesienie dna zatoki szczękowej o maksymalnie 3-5 mm. Istotne jest doświadczenie chirurga, który ocenia wyczuwalny podczas zabiegu opór kości, związany ze zmianą jej gęstości w okolicy blaszki zbitej. Postępowanie w przypadku przerwania błony śluzowej zatoki jest nadal przedmiotem wielu kontrowersji. Istnieją opinie, że drobne perforacje błony śluzowej nie dyskwalifikują zabiegu i wszczepienie implantu jest po takim powikłaniu dopuszczalne.

Zaletą sinus lift zamkniętego jest jednoetapowość zabiegu (tj. podniesienie dna zatoki i jednoczesne wszczepienie implantu) oraz jego mała rozległość.

Należy pamiętać, że zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej musi być poprzedzony bardzo dokładną diagnostyką radiologiczną.